1.»szybować, latać, unosić się w powietrzu«: Widząc orła, gdy bujał, żółwiowi się chciało Latać, choć przyrodzenie tego mu nie dało,VerdBłażSet37. A ten [ptak] co ná powietrzu buia/ stojąc ná jednym mieyscu? Jest to Orzeł/ jástrząb/ Rarog/ Krogulec/ Sęp/ Kániá.VolcDial134v. Buiam. schweben in der Luft, als ein Vogel. [...] 1) planer, voler en l'air, se balancer en l'air comme un oiseau. [...] § 1) Orzeł buia na powietrzu skrzydeł nie ruszaiąc.T III86.
2.»przemieszczać się swobodnie, bez ograniczeń, beztrosko«: Buiam. [...] 2) ausreissen, herum rennen, [...] 2) vaguer; courir çà & la. [...] § 2) koń buia po łące; woł zbuiał i zabłąkał się.T III86.
3.»zażywać nieograniczonej swobody, przyjemności, rozkoszy; prowadzić swawolne, rozpustne życie«: PAnie miły powiem tobie/ Rádáby cię żoná w grobie/ Już co rychley oglądáłá/ Zeby ták Wdową buiáłá.BączFortuna49. Buiam. [...] 3) ausschweifen; lüderlich, leichtfertig, ausgelassen werden. [...] 3) se débander, extravaguer; devenir insolent; étre dissolu, libertin. § [...] 3) swawola teraz buia, w rozkoszach buia.T III86.