Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1698

Formy: lp M. karnalista; ~ lm M. uż. osob. karnalistowie

Znaczenia:

»lubieżnik«: Podoba się im voluptas carnis - lubieżność cielesna. Niewiele na tym bracie rozkosznym i lubieżnym utyją, naprzód że krótka jego rozkosz, a wieczne za sobą ciągnie karanie. [...] Ten bezbożny matacz, w którym się swowolnicy i owi karnalistowie przy karnawale kochają i z nim bratersko trzymają - jest to morderca i okrutny, niemiłosierny kat i krzyżownik, który dusze ludzkie, ostrymi gwoździami do krzyża przybijając, krzyżuje. RychKazNad 348-349. Ten braciszek, zowią go sensus tactus, jako karnalista nie tylko dusze, ale też i same ciała traktować inaczej, ale tylko okrutnie, z boleścią, z smutkiem, żałością i męką wielką, katownią, nie umie [...]. RychKazNad 349.