W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 07.02.2012
Słowniki:
SXVI (
co pali w piecach),
Kn (
co palił trupy, destylator),
T (
co palił trupy),
L (XVII, XVIII),
SWil,
SW (
co palił trupy),
SJP notują
SStp nie notują
Znaczenia:1. »człowiek spalający w ogniu ludzkie zwłoki«: Pálácz/ co palił trupy umárłych. Vstor, v. Grubarz. Kn 661.
Palacz/ Vstor, Degintoies. SzyrDict 282.
Zemknołem tedy z swey kozackiey Choragwie kilkanascie samego towarzistwa, zeby nieprzyiacielia wlasach latentem odkryli, albo do boiu wybawili, albo Palaczow tych przi ogniach gdzie dla ięzyka zaskoczyli, dawszy im w posiłku dolinę iednom trzi Chorągwie Kozackie. VorLetSkarb 245.
Jako u dawnych byli: Pomywacze do ktorych náleżało zmyć kadzié y ná maścić Trupa [...] Palacze, ci co go według dawnego zwyczaiu palili ná stus [] kładąc. DanKolaDyk I, 399.
2. »rzemieślnik trudniący się wyrobem wódek przez destylowanie«: Wódek pálácz/ Distillarius. Kn 1276.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]