W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 21.03.2012
BLUŹNIENIE rzecz. n
Słowniki:
SStp, SXVI, L (XVI-XVII), SWil, SW, SJP notują
Kn, T nie notują
Formy: lp M. bluźnienie; D. bluźnienia; B. bluźnienie; N. bluźnieniem
Znaczenia:
»znieważanie religii, obrażanie Boga; głoszenie herezji«: ... tak wiarę chrześcijańską i chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Ś. obalają, i tureckie i żydowskie obrzydliwości wprowadzają. To czyni szlachta gęsta na Podgórzu, w krakowskiej, w sędzimierskiej, w lubelskiej ziemi, a w Litwie nawięcej się tej niewierności i bluźnienia najduje. SkarPokNad 243. Ktorzy [posłańcy] rzekli do niego [Izajasza]: Ták mowi Ezechiasz; Dzień ten/ jest dzień vtrapienia/ y łájánia/ y bluźnienia. Abowiem synowie przyszli áż do porodzenia/ ále siły nie mász ku rodzeniu. BG Iz 37, 3. Osobliwie pomstę bluźnienia Troyce świętey Baroniusz opisuie ná iednym Biskupie Arryáńskim. StarKaz 6. Co wszytko czárci ná on czás ukáżą iemu/ y poprzynoszą sámi/ áby nimi do siebie ludzi záciągnął ná bluźnienie Páná Bogá. StarKaz 609. Podeptane Ciało w naswiętszym sakramencie, a srogie zostało Bluznienie ku Chrystusu. DrobOpow 46. Konwulsję przy grobie tegoż błogosławionego [Jozefata] z bluźnieniem czynił [Sztobinger, opętany od diabła], z niemałą bojaźnią nas na to patrzących. RadziwHDiar 41. Gdyby mię, rzekł Krol, był sromocił, tobym mu wam gwoli odpuścił; ále że Bogá bluźnieniem rozgniewał, przepuścić mu nie mogę. GdacPan 106.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA