W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 22.04.2016
PALECZNIK, PAŁECZNIK rzecz. m
Warianty fonetyczne: PALECZNIK || PAŁECZNIK
Słowniki:
SXVI, Kn (pałecznik), T (pałecznik), L (XVII), SWil, SW (też w zn.: naparstek, urządzenie), SJP notują
SStp nie notują
Formy: lp M. pałecznik; B. uż. nżyw. palecznik // pałecznik; N. palecznikiem; Ms. pałeczniku
Znaczenia:
»roślina zielna«: Swieże rány dziwnie prędko leczy z Pálecznikiem álbo z Posypnikiem/ ktory Ambrosiam Lácinnicy zowią/ tłukąc. SyrZiel 109. Chcą Agrimonia y Argemone mieć iedno osobliwe ziele/ ktore my Pálecznikiem ábo Zgodą miánuiemy. SyrZiel 280. Iedni Pálecznik [...] Trzeci Mikołáiek zá Rzepik pokázowáli. SyrZiel 280. Drudzy tákże Pałecznik Rzepikiem własnym zowią. SyrZiel 878. Iest y ina rożność miedzy zawilcem á Pałecznikiem y Mákiem. SyrZiel 879. O Pałeczniku/ abo Bielmoku. Rozdział 138. BIelmok ábo Pałecznik ziele iest polne podobne we wszystkim polnemu Máku. SyrZiel 880. PAłecznik wtory/ ábo Srzebrnik podobny także Maku polnemu liściem. SyrZiel 882. Pałecznik ziele vid. Bielmok ziele. T III 1314.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz pałecznik.
Autor: PK