Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T, L nie notują

Formy: lp M. abominacja; D. abominacji; B. abominacją

Etymologia: <łac. abominatio>

Znaczenia:

»obrzydzenie, wstręt, odraza«: Y takie są obrzydliwe smaki osobliwie w lekarstwach, ktore smákowi ludzkiemu ták są przeciwne, że bez abominácyi pożywać się nie dadzą. BystrzInfGeogr A3. EX SACRIS non SACRA álbo SCYENCYA o BAŁWANACH w PISMIE SWIĘTYM WSPOMNIANYCH, NIE DLA ADORACYI, LECZ DLA ABOMINACYI. Inferentur przytym y inne Numina ex occasione dla erudicyi Ciekáwego Czytelniká. ChmielAteny1745 I 29. CLITORIUS Zrzodło w Arkádyi tey iest włásnośći, że kto z niego piie wodę, wielką ma do Winá ábominacyą, iáko piszą Naturalistowie, á Owidiusz wyraźił Wierszem: [...]. ChmielAteny1745 I 468. Z rzeszota też wystrzegają się dawać jeść wieprzom, aby słonina nie była groszkowata, właśnie jak ospą osypana, skąd abominacja dla jedzącego, albo też zaraza. ChmielAteny III 369.