W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 26.06.2019
HORYZONT rzecz. m
Warianty fonetyczne: HORYZONT, CHORYZONT, HORYZON, *HORYŻONT, ORYZONT
Słowniki:
SXVI, T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn nie notują
Formy: lp M. horyzont // choryzont // horyzon // oryzont; D. horyzontu; C. oryzontowi; B. uż. nżyw. horyzont // horyzon; N. horyzontem // choryzontem; Ms. horyzoncie // choryzoncie // horyżoncie; ~ lm M. uż. nosob. horyzonty; Ms. horyzontach
Etymologia: <łac. horizon, z gr.>
Znaczenia:
1. »linia pozornego zetknięcia się nieba z ziemią lub powierzchnią wodną«: Horyzont. Horizon. Liniia w poł przecináiąca niebo przy zięmi. SolGeom I 3. Pierwszey włásności Ziemi, że iest sferyczna. racya iest pieurwsza z experyencyi oka. Iż ná każdym mieyscu ziemi stanąwszy człowiek, iák tylko do koła zásiągnąć okiem może, wszędzie ná ziemi wydáie się cyrkuł, ktory się zowie choryzont. BystrzInfCosm A2v. Drugiey własności ziemi, że w posrzod Empyreyskiego nieba stworzona, y w samym centrum świata cáłego osadzona, racya iest: iż w ktoreykolwiek części kráiu w rowninie zostaiące oko ziemianina, wszędzie widzi połowę sfery niebieskiey firmamentu: widzi 6 znákow Zodyaku nad swoim choryzontem. BystrzInfCosm A3v. HORIZON [...] KRAY świata gdzie kto z mieysca wysokiego iák náydaley okiem zásięgnąć a daley oka zápuścić niemożna. Horyzont kray widoczny [...]. DanKolaDyk II, 129. Horyzont. der Gesicht-Ender, der Horizont. horizon, finiteur. § Horyzont iest kray świata okiem obiętny, albo linia w połprzecinaiąca niebo przy ziemi. T III 454. A iż stan spráwiedliwe[g]o poki tu pielgrzymuie ná tym świecie/ nie może być názwány miedzy błogosłáwionymi w niebie: krzywdęby mu też vczyniono/ y ládáiákby go názwano/ gdyby mu dano tytuł ziemski: nie zowią go tedy áni niebem/ áni ziemią; ále z wielką táiemnicą rzekli: Záprowádził mię ná dobre/ ná iedno mieysce ktore śrzodkuie miedzy niebem y ziemią/ ná Horyzon świátá/ o ktorym mowić się może: Supremum infimi, & infimum supremi. BirkNiedz 87.
Przenośnie: Krótki to oko horyzont znajduje, Które wytrzeszcza miłość rozteskniona. LubSTobPol 160. ◼ [...] lud alaemonowy [...] dzis wszytko zastąpił ze wszech miar surowy Horyzontem szerokim [...]. DrobOpow 125.
2.astr. »koło wielkie na sferze niebieskiej, prostopadłe do kierunku pionu«: Nie dziw tedy iż się táká przemiana w tym Zodyáku ziáwiłá. Insze tám czásy/ inszy Oryzont/ insze też y biegi. WojszOr 109. Ma tesz ieszcze umiec Ingenier Astronomią, iesli nie in toto tedy choc ex parte, aby wiedział pod ktorym Horizontem niebieskim ktorą fortece albo oboz stanowi [...]. NarArch 80. Ma tesz umiec [Inżynier] Gnomonikę [...] dla rygowania się Kompasem na Morzu lubo pod ziemią, Takze dla znalezienia w zabłąkaniu iakim pod ktorym horyzontem gdzie iest na ten czas [...]. NarArch 80. Insze Cyrkle są Horyzon/ Pułudniowy Cyrkiel/ [...] Wesrzedni/ [...] dwa Cyrkle/ jeden Dniá y Nocy porownániá [...] drugi Dniá y Nocy przesilęniá [...]. KomDobrOrb 261. Co to iest południe? iest to słońce w-pośrzodku Horyzontu zostáiące. Słońce Christus, iáko w-pośrzodku Horyzontu, w-pośrzodku Vczniow stánął; áby było południe iego Zmartwychwstánia roziáśniáło plena claritate. MłodzKaz I, 25. [...] Astrologowie uważaią czás, przez ktory słońce świeci ná horyzoncie, á ten czás zowią dniem, ábo przeciągiem dniowym, á gdy nie świeci słońce, czás ten zowią nocą. AlbSekr 280. Co też ták o inszych swoim sposobem rozumiey, to iest według wschodu słońcá ná horyzont ziemski, bo nie tę godzinę, ktora iest srzednia między nocą y dniem, názywamy dniem, ále dzień właśnie rozumie się, gdy słońce widziáne być może [...]. AlbSekr 281-282. LUbo te Horyzonty przez cáły Rok łáskáwe máią dla siebie influencye, zdrowe, pożyteczne y wesołe czásy: w Iesieni iednák dla oziębłego promienia Saturná mnoży się meláncholia, smutek y choroby, po wielu mieyscách. DuńKal Gv. Piąta prawda: iż ná ktorym choryzoncie trafi się zaćmienie Xiężyca, wszyscy iednakowo y iednostaynie widzieć ie mogą, oprocz pochmurney chwili. BystrzInfAstron K3v. Dwanaście razy wschodzi z słońcem, dwanaście zachodzi. Bo każdego roku swego, słońce dopędza Iowiszá ná wschodnim Choryzoncie y zachodnim. BystrzInfAstron M3.
3. »poziom«: Podobno będzie to w podziwieniu niektórym z mądrych, że ja chcę podnosić jednę sztukę nad równość horyzontu, albo którykolwiek punkt, bez skwadry. AquaPrax 120. Ze záś skrzynki ostre, dłużey wodę zátrzymuią, ná oko w Figurze widzisz. Gdyż skrzynká zwyczáyna PHOK, podszedszy pod liniią horyzontálną BK, ná 15. gradusow, od K, do S; zupełnie się wylewa. A skrzynka ostra VPOK, nie wylewa się áż ná trzydziesty gradus, zápádnie pod Horizont BK. SolArch 80.
4.przen. »krąg, obręb, obszar; kraina, kraj«: Ztąd w gorę się podniozszy/ obáczym w rowninie Dunay/ iáko y bystrze y szeroko płynie: Rzekę przednią Ewropy. Ktora w Horyzoncie Począwszy się Helwetow/ w czarnym znika Poncie. TwarSLeg 47. Coż świát/ y wspánialszego pod swym Horyzontem/ Kiedy nád Solimaná z nászym miał Zygmuntem? TwarSLeg 78. Mieysce to gdzie lezał [św. Theodozy] pozostało; y to swięte uwenerowawszy, idz zdrow: A pytaiącemu cobys tez w Kiiowskim widział Horizoncie, powiedz, wielem widział [...]. KalCuda 27. Był tedy ten Senator iednym sámym zapáchem wszytkiemu Orizontowi nászemu przyiemny/ tylko że cieniem iego wonia trąciła. WojszOr 190. [...] rozbiwszy się po szerokich wszystkie[go] Państwa Polskie[go] Horyzontach tam się z wyzwolonych nauk udał Kędy gwiazda Zwykła swoie miewac stanowisko [...]. HerbOr 613. Iako do pozycia ludzkiego odzienie y pokarm są rzeczy przyrodzone, Tak do mieszkania budynek nieposlednieyszą wygodą iest naturze człowieczey zwłaszcza w naszych kraiach Sarmackich zimne[go] Horyzontu. NarArch 147. Pokazał się tandem post tot nubila utrapionej Ojczyźnie wypogodzony Phoebus, a wybiwszy się z tak wielu burzliwych zawieruch i mieszanin domowych kilkoletnich na ten horyzont sarmnackiego nieba, pozwolił serenum respicere. AktaKrak III 149. Niebo ogniem zapłonie, y Łuną Hespery Iakby niebo otwarte iasney było cery w Krakowskim Horyzoncie [...]. DrobOpow 75. Ibraim Basza przedtym Kairskiego Horyzontu dzis w karze będąc Egierskiego wpoł postrzelony, zabit [...]. DrobOpow 116. Znowu słońce według dawnych zwáło się Bogow Oycem, ponieważ słońce iest początkiem żywotá [...] ták że słońce przez zbliżenie się do nászego horyzontu spráwuie urodzay, y rodzenie się [...]. AlbSekr . Dwu Braci Arciszewskich, Krzystof z Eliaszem, Ktorzy sie pod Herbownym, w Horyżoncie nászem Lwem rodzili, tám Cnotą, Polskie imię wsławią? PotPocz 155. To gdy sie dzieje, aż at flis przybiega nagle, Że "trzeba wsiadać w okręt, nim hysowi żagle Damy po woli, ktory do naszej żeglugi Tak płuży, że bez pojazd, nawet bez garugi W nasz horyzont przepędzić przez ocean cały Moglibyśmy, gdyby nam te wiatry potrwały"! KorczWiz 97. Tobie ofiáry z ukłonem czyniemy [...] Nowe ná gornym świátło Horyzoncie, Krolu ná ziemi, wielki Fáetoncie. ClaudUstHist 96. [...] nowo narodzony Bog na ziemskim zakwita horyzoncie [...]. MikSil 183v. Cudá robicie Náyiáśnieysze Miłościwe Páństwo, rożne Niebá, odległe od siebie łączycie climata, divisos totô Orbe Britannos náturálizuiecie w Polski Nászey Horyzont, iáko słoneczne sydus bez bráku wszędzie przechodząc po sferze Universi hujus wszędzie rozgrzewá, wszędzie rozświeca, ták W. K. MCi Syderum Nostrorum radii co zá dziw, że oświecáią y rozgrzewáią Terras alio sub Sole jacentes. DanOstSwada II, 5. Iuż nie podlega ten duch zacny feralnym cieniom, bo dosiągłszy południa zamierzonego horyzontu swego, iuż też ná zachod skłonić musiał. DanOstSwada VI, 13. Tákich Bohátyrow IAKOBA, WALENTEGO Stárostę Bárskiego, y REMIGIANA Syná Iego ŁABĘCKICH Ruskie od męstwa znáią Kráie, á Tátárskie czuią Kroie: Kozáckie w swey Krwie własney, przez ŁABĘCKICH zámoczone pomnią samopały: Pułnocny Horyzont nie tak od náturálnego swego mrozu, iáko od ŁABĘCKICH upału woiennego strętwiał nie raz. ChmielAteny II A2v. [U Turków] Ták wszyscy iako Wodze y kommendanci w woienney biegli professyi; Sam ná sam mniey silni, w liczbie potężni; á że z nátury są delikatni y ich konie, ná niepogody y niewygody ile w zimnym Horyzoncie cale nie cierpliwi; w ten czas bardziey sami od siebie, niż od nieprzyiacielskiey giną ręki. ChmielAteny II 731-732.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM