W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 25.09.2012
PAŁKIER, *PAŁKIERZ rzecz. m
Słowniki:
T (pałkierz), L (pałkierz; bez cyt.), SWil (pałkierz), SW (pałkierz), SJP (pałkier) notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1715
Formy: lp M. pałkierz; C. pałkierowi
Etymologia: <niem. Pauker>
Znaczenia:
»dobosz, bębnista«: Sam się wprzód strawisz, niźli poprawisz kobity, Którą przy rzędzie poczet osiędzie sowity. Bije w psią skórę, aż nad naturą dość z siebie Czyni razowi i pałkierowi w potrzebie MałpaCzłow 261. Pałkierz. Palcken-Schläger. timbalier T III 1315.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK