Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVII), SWil (pampuch, panpuch, pampucha), SW (pampuch, pępuch, panduch, pańpuch, pampucha), SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1669-1677

Formy: lp M. pampuch; ~ lm M. uż. nosob. pampuchy; N. pampuchy

Etymologia: <z niem. Pfannkuchen>

Znaczenia:

1. »pączek, racuch«: Z pracą rozum przychodzi; nie miękkie go puchy Rodzą, nie w maśle z cukrem smażone pampuchy. PotFrasz4Kuk I 374. Chce na całe siedm niedziel mięsem i pampuchy, Tłusty dyabeł obetkać chrześcijańskie brzuchy. PotFrasz1Kuk II 73. Pfand Fánt Pfandkuch Pámpuch Pfarr Fárá. WojnaInst 171. Pampuch. 1) Pfann-kuchen. 2) dicker Wanst. 1) poupelin, forte de pâtisserie qu'on fait tremper toute chaude dans du beurre. 2) homme gras & replet; marfoüin; bedon, grobis; gros foufleur de boudin. T III 1319.

2. »grubas, tłuścioch«: Pampuch. 1) Pfann-kuchen. 2) dicker Wanst. 1) poupelin, forte de pâtisserie qu'on fait tremper toute chaude dans du beurre. 2) homme gras & replet; marfoüin; bedon, grobis; gros foufleur de boudin. T III 1319.