Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, T, L (bez cyt.), SW notują
SStp, Kn, SWil, SJP nie notują

Formy: st. równy lp M. m granisty; n graniste; lm N. granistemi; ~ st. wyższy lp M. ż granistsza

Znaczenia:

»mający wyraźne, wystające krawędzie, granie; kanciasty«: Te [kwiatki] gdy okwitną/ bywa z nich nasienie grániste/ száráwe/ zlekká wełniste: Z ktorego potym znowu wschodzi ná wiosnę. SyrZiel 81. 12. Málon Indiyski máły gránisty/ Angulosus. SyrZiel 1184. Wrota same maią bydz wszytkie blachą miązszą zelazną obite, sztabami okowane, gozdzie zgranistemi spiczastemi głowkami na wylot przez sztabę y przez drzewo przechodząc [...]. NarArch 146. Tymże sposobem innych więcey granistych fortec determinuią się anguły centrowe co do swego wymiaru. BystrzInfArch F4v. Im zaś granistsza, to iest więcey ścian w sobie zámyka forteca, tym bardziey rozwarte tákiey figury ma Anguły. BystrzInfArch F4v. Graniasty, granisty. eckicht. angulaire; qui a des coins, des angles. T III 416. Granisty. Granowity. vieleckicht, eckicht. angulaire; qui a des angles. § granowita wieża murowana. T III 417.

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp D. n granistego; lm D. granistych

Znaczenia:

»odnoszący się do drzewa z rodziny granatowcowatych lub owoców tego drzewa«

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ graniste jabłko: Dzieciom máłym dáiąc go [nasienia koriandru] po ćwierci łotá/ mniey ábo więcey według lat y wieku/ z sokiem gránistego iábłká/ morzy w nich glisty y wywodzi. SyrZiel 452. Sercá drżeniu z melánkoliey: wziąć wodki Fiołkowey/ Borakowey/ z Wołowego ięzyká ziela po sześci łyżkách/ wodki z polney Ruty trzy łyżki/ syropu z Gránistych iabłek/ ábo z Cytryn kwaskowátego ośm łyżek/ zmieszáć/ á pić. SyrZiel 1450.