Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1688

Formy: lp M. pancerolą; ~ lm D. pancerole

Etymologia: <wł. panzeruola>

Znaczenia:

»karta - szóstka pik - będąca w niektórych grach najwyższym atutem«: teraz zwyczaj nowy, Że siędą z mężczyznamido kart białegłowy. Kądziel, krosienka, to ich była krotochwila, Nie znały pancerole, kinola, pamfila. PotMorKuk III 48. Na niepewną fortuny szkoda kazać bierę, Bo często pancerolą zabije kozerę. PotMorKuk III 297. Pancerola.die grűne Sechs, der hőchste Trumpf in einigen Kartenspielen. T III 1320.