Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *ABSALOMOWY, *ABSALONOWY, *ABSALOMÓW

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1632

Formy: lp M. n absalomowe; B. n absalomowe; N. ż absalomową; Ms. m absalomowym; lm M. mos absalomowi; B. nmos absalomowe // absalonowe; ~ odmiana niezłożona lp B. ż absalomowę

Znaczenia:

1. »należący do Absaloma«: A po niej pojął Mááchę/ corkę Absálomowę; ktora mu urodziłá Abijaszá/ y Etájá/ y Sysę/ y Sálomitę. BG 2Krn 11:20. Y Stáło się po wyściu [!] dwu lat/ gdy strzyżono owce Absalomowe w Báálchásor/ ktore jest w Efraim : że wyzwał Absálom wszystkich Synow krolewskich. BG 2Sm 13:23. Y uczynili słudzy Absálomowi Amnonowi/ jáko jm [!] był rozkazał Absálom: Przetoż wstawszy wszyscy Synowie krolewscy/ wsiedli kázdy ná mułá swego/ y uciekli. BG 2Sm 13:29. A ozwawszy się Jonádáb/ syn Semmy brátá Dawidowego/ rzekł; Niech nie mowi Pan moj/ że wszystkie młodzieńce/ Syny królewskie/ pobito : boć tylko sam Amnon zábit; gdyż to w umyśle Absálomowym ułożono było/ od onego dniá/ ktorego zgwałcił Támárę siostrę jego. BG 2Sm 13:32. I zápálili słudzy Absálomowi rolę onę ogniem. BG 2Sm 14:30. Tedy rzekł Dawid do wszystkich sług swojich/ ktorzy znim byli w Jeruzalem: Wstańcie/ á uciekajmy: ináczey nieuszlibysmy przed twarzą Absálomową. BG 2Sm 15:14. Tedy rzekł Joáb: Nie będęć się ja tu báwił z tobą: przetoż wziąwszy trzy drzewcá w rękę swoję/ wráził je w serce Absálomowe/ gdy jeszcze żyw był ná dębie. BG 2Sm 18:14. A Absálom wziął był/ y wystáwił sobie zá żywotá swego słup/ ktory jest w dolinie krolewskiey: bo mowił; Niemam Syná: jednák zostáwię pámiątkę imienia mego. Przetoż názwał on słup imieniem swojim/ ktory zowią/ miejsce Absálomowe/ áż do dzisiejszego dniá. BG 2Sm 18:18.

2. »o włosach: takie, jakie miał biblijny Absalom: długie, gęste, piękne«: Absalonowe włosy i kędziory śmiertelną widzę kosą ogolone [u zabitego Pirama]. LubSPir 38.