Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI (doręcze), Kn (doręcze, doręcz), T (doręcze, doręcz), L (doręcze, doręcz; XVI, XVIII), SWil (doręcze), SW (doręcze, doręcz), SJP (doręcze) notują
SStp nie notują

Znaczenia:

»miejsce tuż obok«: Dołękę czégo mam/ ábo nié mam/ etc. Est mihi eius copia [...]. vide Doręcz. Kn 134. Doręcz/ doręcze/ Copia auxilii, consilii [...] ad manum est aliquid. Kn 138. *Doręcz, f. *Doręcze. Dorędzie. Bereitschaft, fast nur in folgender Redens-Art. apareil, prépartif, ce mot n'est presque usité que dans l'expression suivante. T III 255.

NA DORĘCZU
w funkcji przysłówka

Formy:

Znaczenia:

»przy sobie, pod ręką; w gotowości«: Gotowo/ Parate [...] In procinctu stare [...] vide Ná doręczu. Kn 205. Ná doręczu/ ná dorędziu/ pogotowiu. [...] In promptu aliquid habeo vel pono [...] Ad manum habeo aliquid [...] In procinctu [...]. Kn 442. Po gotowiu. v. Ná doręczu. Kn 753. Wystáwiam co/ kładę ná widoku/ ná doręczu. Propono vexillum [...] Propono signum pugnae [...]. Kn 1335. AVOIR en main [...] MIEĆ w ręku mieć pod ręką ná doręczu w mocy [...] Mám ná doręczu pogotowiu człeka wyśmienitego, y bardzo przywiązanego do usług twoich [...]. DanKolaDyk II, 220. *na doręczu; na dorędziu; pogotowiu. in Bereitschaft; bey der Hand. à main; en main; à portée; à la main. T III 255.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]