Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: HIZOP, IZOP, ISOP

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606

Formy: lp M. hizop; D. hizopu; B. uż. nżyw. hizop; N. hizopem

Etymologia: <łac. hyssopus>

Znaczenia:

»zioło«: A było tám naczynie postáwione octu pełne, á /ták/ oni nápełniwszy gębkę octem, á obłożywszy hisopem, podáli do vst iego. NT J 19, 29. Słusznie tedy względem krwie twojej wysuszenia, Chryste, pragniesz; lecz oto masz dla ugaszenia od nieprzyjaciół twoich ocet ukwaszony: oto hyzop dla smaku w tej gębce natchniony. RożAPam 90. Bywał tám hisop máluchne ziołeczko płucom pomocne; kto nie widzi pokory Chrystusowey/ ktora iáko hisop iáki czyszczący humory szkodliwe głowie nászy/ to iest hárdość y butę wygnać może? BirkNiedz 105. Bywał tám szkárłat; á tu kto nie widzi tego szkárłatu/ ktory Cedrowe drzewo z tym hisopem związał. BirkNiedz 105. A wziąwszy drzewo Cedrowe/ y Hisop/ y jedwab kármázynowy/ y wrblá żywego/ omoczy to wszystko we krwi wroblá zábitego/ y w wodzie żywej/ á pokropi ten dom siedm kroć. Y ták oczyści on dom krwią wroblá onego/ y wodą żywą y wroblem żywym/ y drzewem Cedrowym/ y Hisopem/ y jedwabiem czerwonym. BG Kpł 14, 51-52. Wroblá tedy żywego weźmie y drzewo Cedrowe/ y jedwab kármázynowy y Hysop/ á omoczy to wszystko z wroblem żywym/ we krwi wroblá zábitego/ nád wodą żywą. BG Kpł 14, 6. A było tám naczynie postáwione octu pełne. Tedy oni nápełniwszy gębkę octem/ á obłożywszy hisopem/ podáli do ust jego [Jezusa]. BG J 19, 29. Izop/ Hyssopus et Hyssopum. Izapas. SzyrDict 91. Trędowáty by kropiony hizopem/ cedrem/ y purpurą ze krwią zmieszáną. StarKaz II, 331. Isop Hyssopus [...]. SłowPolŁac 21. Trunku wszelkiego zimno pić wystrzegay się: Raczey Herbatą z Melissy, Hyzopu, lub Szałwii gotowaną pragnieniu czyń zadosyć. BeimJelMed 313.