Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII-XVIII, bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują

Formy: lp M. katowczyk; B. uż. żyw. katowczyka; ~ lm D. katowczyków

Znaczenia:

»pomocnik kata«: Als man ihn jerzund auffhengen solt/ da kam eine Magd vnd hat ihn loss vom Galgen. Gdy go jusz miano objesić aliszci przyszłá dziewká/ y odprosiłá go od Szubienice. Der Hencker hat ihn erbeten ihm zum Racker knecht. Kát go odprosił sobie zá kátowcżyká. VolcDial 123v-124. Hecél/ kátowczyk. Carnificis famulus vel adiutor [...] Canicida, in Titul. Iuris Polonici. Kn 224. Kátowczyk/ vide Hecél. Kn 271. Z katowczyków namnoży się szlachty! TrepNekLib 363. Hencken einen Dieb/ objesić Złodziejá; hat den Juden aufgehencket/ Kátowcżyk objesił Zydá, und nicht der Hencker selbst/ á nie Kát sam [...]. ErnHand 459. Katowczyk. Henckers-Knecht. valet de bourreau. T III 542.