Słownik XVII wieku

Słowniki:
Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643

Formy: bezok. łoić; ~ cz. ter. lp 1. os. łoję; 3. os. łoi; ~ cz. prze. lp m 3. os. łoił

Znaczenia:

»powlekać, smarować coś łojem, np. świecę«: Łoię/ łoiem smáruię. Seuo [...] Sebo [...]. Kn 367. Loię / łoiem smáruię/ Seuo, as. vel sebo, as. Tau kays tepu. SzyrDict 155. Łoić/ łoiem smarować, gresser de suif, enduire de suif. KulUszDyk 66. Łoię, [ło]i, [ło]ił. eintalcken. graisser, froter avec du suif; suiver, donnèr le suif à qu. ch. T III 752. Łoić/ Sevare, Licht/ Kertzen machen. DasHünDict B bb.