Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »chorobliwe łuszczenie się naskórka«: Łupieniu ábo łupieżom ná twárzy y otrębowátości ich/ ośrzodká co nágorętszą w białym winie/ w Rożáney wodce/ w wodce z kwieciá Bobowego/ z kwieciá Grzybienia białego/ ábo z białey Liliey wodne y zárowno káżdey wziąwszy/ mączyć [!] od godziny do godziny/ to iest/ przez 24. godzin/ w ciepłym mieyscu/ pątym [!] chleb on co nalepiey z wodek wyżąć/ y chędogo przecedzić/ á tym twarz vmywáć/ żeby sámá nic nie ocie ráiąc oschłá/ ná noc y poránu to czyniąc. SyrZiel 939.

2. »zdejmowanie, zdzieranie skóry ze zwierzęcia, kory z drzewa«: Łupienie/ v. Odzieranie/ & sequentia hic. Kn 374. Odzieránie/ łupięnie drzéwá. Decorticatio [...]. Kn 612. Odzieránie/ łupięnie zwierzęciá [...] Excoriatio [...]. Kn 612. Łupienie ze skory. das Abhäuten, das Abrinden. action d'ôter la peau ou l'écorse [...]. T III 767.

3. »bezprawny zabór mienia, grabież, rabunek, zdzierstwo«: Minąwszy tedy w kompanii z Spinellem wojsko Elearskie Durlach, a do Renu się już przymknąwszy, gdy tam kilka pułków znaleźli, wszczęły się niepodobnie gęste ognie, prawie po wszystkiem księstwie Badeńskiem, także kościołów łupienia, i po prostu wniweez [!] było znoszenie tego księstwa jak Jeruzalem opłakanego. DembPrzew 91. Łupiestwo/ zdzierstwo/ łupienie. Spoliatio oppidorum [...] Latrocinatio saeua multitudinis coëgit adimere prospectus [...] Praedatio [...] Latrocinijs ac praedationibus infesto mari. Depraedatio [...] Praeda [...] Proponere ad praedam vrbem. Catillatio [...] Kn 374. Lupiestwo/ ździerstwo/ łupienie/ Latrocinatis, spoliatio, praedatio. Draskimas/ płeśimas. SzyrDict 158-159.

Znaczenia niepewne:

1 a. 3: Łupienie ze skory. das Abhäuten, das Abrinden. action d'ôter la peau ou l'écorse. łupienie. Łupież, f. & m. Łupieżtwo Schinderey, Rauberen, Plündrung. le pillage, rançonnement; action d'écorcher, de piller le gens; dépouillement, pillerie. § złupienie kościołow, domow. *łupież, łupina. abgeschälte Schale oder Rinde. écorse ou peau ôtée. łupieże, plur. Schuppen auf einem Kinder-Kopf. écailles ou crasse de la tête d'un enfant. T III 767.