Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »zabicie przy użyciu ostrego narzędzia«: A gdy ieszcze támże morowe powietrze srożeć poczęło, á rádzono się Kálchántá wieszczká, coby czynić ná oddalenie tákiego złego? Odpowiedział: że nie mogło bydź oddalone, iedno zárzezániem ná ofiárę Iphigeniey, corki Agámemnonowey. OvOtwWPrzem 467. Kálchás duchem wieszczym opowieda, że gniem [gniew] Dyány przeciw Agámemnonowi, y inszym Grekom, nie mogł bydź vbłagány, iedno zárzezániem corki iego własney ná ofiárę. OvOtwWPrzem 470. Agámemnowemi losámi zowią się owe losy, y vrády Bogow, ktore go pobudziły, że kocháną corkę wydał ku zárzezániu ná ofiárę, ku vbłagániu Dyány, ktorą był rozgniewał Agámemnon, łánią iey zábiwszy. OvOtwWPrzem 513. Zarzezanie. Zarznienie. Zarznięcie [...] 2) das Abstechen, Abschneiden eines Thieres [...] 2) action d'égorger [...]. T III 2893.

2. »zaostrzenie, przycięcie, przyciosanie, zatemperowanie belki, kawałka drewna itp.«: Zarzezanie. Zarznienie. Zarznięcie. 1) das Zuspitzen eines Holzes [...] 1) action de faire pointu un morceau de bois [...]. T III 2893.

3.techn. »zaciosany koniec belki, deski itp. wpuszczony w odpowiednie nacięcia innej belki, deski, łączący obie części, czop«: Czop/ zárzézánie dréwná do wiązánia/ Cardo qui in cauum inditur [...] Pedicinus [...] Cardo [...] vide Klisterá. Kn 105. Zarzezanie. Zarznienie. Zarznięcie [...] zarzezanie drewna do wiązania; czop. Zapfen am Zimmer-Holz. tenon; bout d'une piéce de bois qui entre dans la mortaise. T III 2893.

Znaczenia niepewne:

1, 2 a. 3: Zarzezanie. Zarznienie. Zarznięcie. 1) das Zuspitzen eines Holzes. 2) das Abstechen, Abschneiden eines Thieres. 1) action de faire pointu un morceau de bois. 2) action d'égorger. zarznięcie. 1) Schnitt, geschnittene Wunde. 2) der Schnitt, beschnittener Rand eines Buchs. 1) coutilade, taillade avec un couteau. 1) tranche d'un livre. § 1) to zarznięcie prętko się zagoi. 2) zarznięcie księgi pozłocone. zarzezanie drewna do wiązania; czop. Zapfen am Zimmer-Holz. tenon; bout d'une piéce de bois qui entre dans la mortaise. T III 2893.