W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 09.10.2014
UTŁUMIĆ czas. dk
Słowniki:
SStp, SXVI (hasło kanoniczne), L (XVI, XVIII), SWil, SW, SJP notują
Kn, T nie notują
Formy: bezok. utłumić; ~ nieos. cz. prze. utłumiono
Znaczenia:
»przygasić, przydusić, zdławić; uciszyć«:
Rekcja: co
[...] inni ślády cáłuiąc, iedni krzyczeli, vivat Salvator noster, Rex Poloniae, inni vivat auxilium, y tym podobne rádości pełne słowá, witáiąc wołáli; Król záś IMC. niechętnie słysząc tákie okrzyki, prosił áby utłumiono te wołánia, ále to ledwie rzecz podobna byłá, gdyż ustá gminu tego táić niemogły, czym serce pełne było. RubJan T4-T4v. A lubo miłość ojczyzny wrodzona jest każdemu człowiekowi tak dalece, iż nikt jej utłumić w sobie nie potrafi, nasz własny jednak interes bardziej nas do niej zdaje się zapalać. ChróśSRozFil 460.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
*UTŁUMIONY
im. przym. bier.
Formy: odmiana złożona lp M. n utłumione
Znaczenia:
»przygaszony, przyduszony, zdławiony«: I nie dość jest wygrać, ale wygraną poprzeć, popartą utrzymać, aby nic nie zostawić w popiele, co by nie utłumione wybuchnąć miało. LubSArtDąb XIII, 21.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM