Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (XVII-XVIII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1633

Formy: lp M. abucht; ~ lm M. uż. nosob. abuchty; D. abuchtów; B. uż. nosob. abuchty

Etymologia: <orm. apucht>

Znaczenia:

»rodzaj wędliny«: Część y potraw gorętszych saporem y smakiem (Krom ábuchtow á bástram/ dosyć ledaiakiem. TwarSLeg 41. Abuchty wołowe, Bástramy baránie, wędzone ná słońcu, máią sławę swoię w Wołoszech. TwarSLeg 41. Abuchty: mięsa wędzone na słoncu wołowe. JaśDict 104. Po tym widząc ze poydzie na gorętszepytki ze mupewnie popsuią na Abuchty Łytki Cisnął złoto, y wszytkich Towarzyszow wydał: (...). PotWoj 110. (...) Sálcesony, Mortádelle. Abucht, Opłátki Aptekárskie Rożaná Wodká (...) CzerComp 4-5. Strzeliwszy, zabił kawkę, wołu i dwie świni. Kawa za pracę twoja, skorę weź na juchty, Mięso przedaj, a świnie posol na abuchty. PotFraszBrück I 491.

◼ Przenośnie: ◼ W prożne kadłuby, prożnieysze perfumy, Ponásypuią [doktorzy] Z ludzkiego ciała zrobiwszy abuchty, z resztą wyprawią do Kościelney kruchty. DrużZbiór 435.