Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: PAREPA, PARYPA

Słowniki:
L (XVII), SWil, SW (parep; =kucyk szkocki) notują
SStp, SXVI, Kn, T, SJP (- ) nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1603

Formy: lp M. parepa; D. parepy; B. uż. żyw. parepę; N. parypą; Ms. parepie; ~ lm M. uż. nosob. parepy; D. parep; C. parepom

Znaczenia:

»mały koń a. klacz, kucyk zazwyczaj o małej wartości«: Munsztuk zupełny hiszpański [...] pożyteczny jednak jest do jazdy po mieście, koniom albo raczej parepom wolnym [...] czyni smaczne dzierżenie, nóg podnoszenia i ozdobnego chodzenia nakłada. DorHipTur 158. Kiedy już na parepie Hipalka siedziała, Aby wiodła Frontyna, wodze jej podała. ArKochOrlCz III 203. Reiestr Koni Ieznych Parep y Cugow X Im. ArchRadziw 1638 1629/ 39, 1. [Spis koni:] Parepy 54 Wałach ciemno gniady itd. ArchRadziw 1638 1629/ 39, 3. Po południu zaraz przyjechał do jm. pana posła poseł wenecki, który sam na białym parepie siedział. MiasWLeg . Że mi sto chłopstwa młocywało w gumnie. Jezny koń zawsze był u mnie z parypą. NiebAnBad 259. Konuszy [...] przyprowadził koni 3: kasztanowatego romaka, srokatego bachmata i parepę gniadego, wyżła i charta. ChrapDiar I 120. A krol: za cześć dziękuję; [...] Tu nań trąbkę włożywszy dosiada parepy. PotFrasz4Kuk I 424. Dla tegosz Fráncuzowie mowią. Un homme vieil qui se marie Preud Congi de sa bone vie. A po Polsku: stáremu młoda żoná do Niebá parepa. GorzWol 78.