Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: GNOJEWISKO, GNOJOWISKO

Słowniki:
SXVI (gnojewisko; hasło kanoniczne; Gnojowisko - odsyłacz spoza kanonu źródeł), Kn (gnojewisko), T (gnojewisko), L (gnojewisko, gnojowisko; XVI, XVIII), SWil (gnojewisko, gnojowisko), SW (gnojewisko, gnojowisko), SJP (gnojowisko) notują
SStp nie notują

Formy: lp M. gnojewisko // gnojowisko; B. gnojewisko; Ms. gnojewisku; ~ lm D. gnojowisk

Znaczenia:

»dół, miejsce, gdzie się wyrzuca gnój, a także inne odpadki; śmietnisko«: Vn[d] das kehrig nim auff ein Schauffel/ vnnd wirffs hinauss auf den Misthauffen. A smieci zábierz łopátą/ á wyrzuć ná gnoiewisko. VolcDial 39. So wil ich ihn auch auff die Gasse/ auff den Misthauffen schmeissen. Więc go też wyrzucę ná ulicę/ ná gnojewisko. VolcDial 63v. Odpowiedział Krol y rzekł do Cháldeycżykow: Tá rzecż już mi z pámięci wypádłá: Iesli mi nie oznájmicie snu y wykłádu jego/ ná sztuki rozsiekáni będziecie, á domy wásze w gnojewisko obrocone będą. BG Dn II, 5-6. Nád to vcżyniony jest ode mnie dekret: Ktobykolwiek wzruszył to przykazánie/ áby wzięto drzewo z domu jego/ y áby je podniesiono/ á ná nim go obieszono: á dom jego áby był gnojowiskiem dla tego. BG Ezd VI, 11-12. Gnoiéwisko/ Sterquilinium [...] Fimentum [...] Sterculinum [...] Sterculinium [...]. Kn 198. Gnoiewisko. Sterquilinium, fimetum. Meszlinas. SzyrDict 71. mistgrube gnoiowysko fimetum. KusWeg G6v. Gnoiewisko Fimentum. SłowPolŁac 16. Fimetum Gnoiewisko. SłowPolŁac 62v. Sterquilinium Gnoiewisko. SłowPolŁac 130v. AltGerümpel auf den Misthauffen werffen/ Rupieci wyrzucić ná Gnojewisko. ErnHand 42. FUMIER, subst. m. (Excrements des bestiaux.) Fimus, i, m. et. f. Fimum, i, n. Stercus, genit. stercoris, n. Gnoy łąyno plugastwo. Fumier de pigeon. Fimus columbinus. GNOY gołębi. De brebis. Ovillus. Owcze bobki. De poule. Gallinaceus. Gnoy kokoszy. De cheval. Caballinus. Plin. Gnoy koński. D'asne. Ssininus. Plin. Gnoy ośli. Fosse à fumier, (dans les basse-cours, où l'on met pourrir le fumier.) Fimetum, i, n. Sterquilinium, ii, neut. Plin. Colum. Gnoiowsko [!]. DanKolaDyk II, 69. Gnoiowisko, le fumier. KulUszDyk 31. Wody też słone złe do gnoiowisk, bo suszą: wody rudowe, iż gryzące, także nie dobre. ChmielAteny III 415. Gnojewisko. Mist-Grube, Schwind-Grube, Mist-Haufen. fosse à fumier; une bauge; tas de fumier. T III 393. Nie długo potym podobno we dwie lecie tá Páni pyszna, ktora przed tym byłá bárzo sczęśliwa y dostátnia, ták byłá zubożáłá y do tákowego niedostátku przyszłá, że ná gnojewisku umárłá. GdacPan 84.