Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1603

Formy: lp M. ż parna; B. m nżyw parny; lm D. parnych

Znaczenia:

1. »pochodzący z pary (parowania); wietrzny«: [Zioła wsypać do wina] dobrze naczynie ze wsząd okrywszy guniámi/ álbo czym inym/ áżeby wilgotność párna y subtylna z niego nie odchodziłá SyrZiel 145. Ciepły wiatr z południa wiał/ y párne zárázy. OvOtwWPrzem 281.

2. »wilgotny, duszny i gorący«: Szopa [...] i dla chędożenia koni czasów zwłaszcza parnych, i dla kowania przestronnego wielce pożyteczna. DorHipTur 83. Krolowa Polska, Zygmunta III. krolia Polskiego i Szweckiego małzonka, idąc za processią pieszo w dzień Bozego ciała, srodze gorący i parny będąc corpulenta, zgrzawszysię nad zamiar, szła do wanny wodą zimnom napełnionei, ochłodzicsię. VorLetSkarb 117. Powietrze wilgotne á gorące y parne, deszcz gwałtowny [...] ominuie. BystrzInfAstrol 21 nlb.