Słownik XVII wieku

Słowniki:
T notują
SStp, SXVI, Kn, L, SWil, SW, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1688

Formy: lp M. galantom; N. galantomem; ~ lm M. uż. osob. galantomowie; galantomi; D. galantomów; C. galantomom

Znaczenia:

1. »ten, kogo cechuje wdzięk, uprzejmość i dowcip«: Galantom. galanter Mensch, der zu leben weiss. un galant homme, qui a de la bonne grace, de la civilité & de l'esprit. T III 358.

2.ekspr. »elegant, modniś«: Czyni się galantomem, że widział Paryże; Jednym w perfumowanej głowie palcem dłubie, Żeby trafionych włosów nie mierzwił na czubie. PotMorKuk III 235.