Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: LEKTWARZ, *LEKWARZ, *LEKWAR, LETWARZ, LEKWART

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1613

Formy: lp M. lektwarz // letwarz; D. lektwarzu; B. uż. nżyw. lektwarz // lekwarz // lekwart; N. lektwarzem // lekwarzem // lekwarem; ~ lm M. uż. nosob. lekwary; D. lektwarzów; C. lektwarzom; N. lektwarzmi; lektwarzami

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiWźiąć Soku z korzenia Biedrzeńcowego/ z korzenia Diablikowego/ álbo Obraskowego po łoćie/ Cukru Rożánego trzy łoty/ to wespoł ná iárkie słońce wystáwić/ áż sie vsmáży z zgęstnieie/ iáko lektwarz/ tego ná czco po poł łoćiu brác/ á łyszką ábo sześćią wodki Biedrzeńcowey popiiáć. SyrZiel 66. Weź soku lákryciowego drag: pięć/ Hysopu suchego/ náśienia pokrzywianego/ korzenia fiołkowego/ Kárdámonu/ kokornalu okrągłego/ pieprzu/ migdałow gorzkich/ náśienia rzerzuchy po drag: dwu/ z miodem odszymowánym/ vczyń lekwarz ábo z cukrem odwárzonym. CiachPrzyp C3v. Stárszynie stary Mádzar/ ázasię przed Mnichy/ Kwásne piwko/ y lekwart/ frater nośi/ lichy/ Iáki táki że lepszy vrząd/ pedasz Druzbá/ Snádno wierzę/ niżeli niewiem iáka służbá. KochProżnEp 70. Często z drogiej ampuły albo z srebrnej czary, Gdzie nie masz wina, piwo czasem i lekwary; Często piją rywułę z szczerbatego trzopu. Błazen błaznem, chociaż czczą głową siąga stropu. PotFrasz1Kuk II 61.