W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 25.06.2010
POKOLENIE rzecz. n
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1606
Formy: lp M. pokolenie; D. pokolenia; Ms. pokoleniu; ~ lm M. pokolenia
Znaczenia:
1. »lud, plemię«: Oto idzie z obłokámi, y uyźrzy go każde oko, y ci ktorzy go przebili: y nárzekáć będą nád nim wszytkie pokolenia ziemie. NT Ap 1, 7.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: pokolenie Adamowe »ludzie«:
2. »ród«
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: bibl. pokolenie Abrahamowe: A przeto dzisia do obłudnych Pharyzeuszow mówi [Chrystus]/ ktorzy się zakonem Moyzeszowym szczycąc/ y z pokolenia Abrahamowego Analogią pokazuiąc/ zwali się szlachtą Jzraelską. StarKaz II, 174. ▲ bibl. pokolenie Gadowe: Náliczono jch z pokolenia Gádowego/ czterdzieści y pięć tysięcy/ y sześć set y pięćdziesiąt. BG Lb 1, 25. Potym pokolenie Gádowe: á Hetmánem nád Syny Gádowymi Eliásáf Syn Rehuelow: BG Lb 2, 14. A w pokoleniu Gádowym/ Rámot w Gáláád/ y przedmieścia jego: y Máhánáim y przedmieścia jego. BG 1Krn 6, 80.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: pokolenie Beniaminowe: Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże: Albowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego, z pokolenia Benjaminowego, BG Rz 11, 1. A od onego czasu prosili o króla. I dał im Bóg Saula, syna Cysowego, męża z pokolenia Benjaminowego, przez lat czterdzieści. BG Dz 13, 21.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: