W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 23.02.2016
BANKIETOWANIE rzecz. n
Słowniki:
Kn, T, SWil, SW notują
SStp, SXVI, L, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. bankietowanie; D. bankietowania
Znaczenia:
1. »ucztowanie, biesiadowanie«: Bánkiétowánie/ vide Biesiádá. Kn 14. Iest dość czasu do stroiow/ do bánkietowánia/ Jest do tańcow/ do żártow. ŁączZwier B.
2. »częstowanie kogo, podejmowanie kogo bankietem«: Chrystus Jezus [...] dáleko bánkietem swoim przewyższył Caenas Pontificales Romanorum, bo nie tylko do bánkietowánia miał Caenaculum grande fratrum, ále też wszystkich swoich Co[n]uiuas, co z nim u stołu siedzieli poczynił Biskupámi. StarKaz II, 63.
# Użycia metajęzykowe: # Bankietowanie [...] banquetement. T III 23.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorzy: DL, WM