Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: SOLLICYTOWAĆ, SOLICYTOWAĆ

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606-1607

Formy: bezok. sollicytować // solicytować; ~ cz. ter. lp 3. os. sollicytuje // solicytuje; lm 3. os. sollicytują; ~ cz. prze. lp m 1. os. sollicytowałem; sollicytowałem; 2. os. sollicytowałeś; 3. os. sollicytował // solicytował; ż 3. os. sollicytowała // solicytowała; lm mos 3. os. solicytowali; ~ cz. przy. złoż. lp zneut 3. os. będzie sollicytować; ~ im. wsp. solicytując // sollicytując

Znaczenia:

»czynić u kogoś zabiegi w jakiejś sprawie, ubiegać się o coś«: Aż cię o to pilno JM. ks. Kardynał solicytował, abyś przyczynę niechęci, jeśli jaka jest ku mnie, powiedział; na dyferencyą jurysdykcyej wojewodzej i marszałkowskiej składałeś. ZebrzMyszkZatargCz II 205. 13. Hospodár ná ktorego wiádomośćiách y relácyách we wszytkim polegał I. M. P. Kánclerz/ solicytował pilno I. M. PP. Hetmánow áby Czatę iáką dobrą potężną posłáli pod Tehinię ná Budzak/ gdzie iáko on powiádał/ nieprzyiaćiel niewiádomy o nászym woysku/ y bespieczen śiedzi/ gotowośći żadney nie máiący: gdzie powiedział iż y Szkinderbaszę łácno zbieżeć będzię [!]/gdyż trzy stá ludu więcey przy sobie nie ma/ Gálgá też ieszcze zá Dnieprem etc. SzembRelWej Av.