Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: SPIŚNIK, SPISNIK, ŚPISNIK, SPISZNIK

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1605

Formy: lp M. spisnik // spiśnik; D. spiśnika; B. uż. żyw. spiśnika; N. spiśnikiem; ~ lm M. uż. osob. spisnicy // spiśnicy; D. spiszników // spisników // spiśników; B. uż. osob. spisników // spiśników; uż. nosob. spiśniki

Znaczenia:

»żołnierz walczący spisą, tj. bronią drzewcową używaną w walce konnej i pieszej, inaczej dzidą, kopią, włócznią«: [...] zá nimi ná cżoło vszykował piechotę/ wszystkie z muszkietámi spisnikámi iem potężnie przod osádźiwszy[...]. NowinyInfl A3. Potym szli Gwárdyanowie pieszy/ chłopi duży z łaskámi [!] ćienkimi/ z obu stron ostro zákowánemi/ do przebyćia chłopá choć we zbroi/ ábo koniá/ nákształt Spiśnikow Niemieckich StarWyp B2. Co się prochu tknie, ieżeli wozow niemász, może miedzy najemniki y śpisniki podzielony być. UffDekArch III, 71. Kompánia P. Wolfá Kápitaná K. I. M. nástępowáłá/ poddwie má Chorągwiámi/ Piechoty 300. Muskieterow Spi sznikow/ 300. Ponich Kozácka Chorągiew [...]. IngrKról A2v. Spiśnik, álbo Pikinier ma mieć Száblę, Toporek, y Spisę, to iest, Pikę ná łokći śiedm, z ostrym grotem. Niektorzy Proporce do Pik dawáią, ále tego z wielu miar nie potrzebá. FredPiech B. Ná tym naywięcey pieszá woyná/ należy/ áby porzućiwszy Háyducki zwyczay/ do Cudzoźiemskiego porządku/ w záżywániu strzelby y spiśniká/ Piechotę przyuczáć FredKon 36.