Słownik XVII wieku

Słowniki:
SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T, L nie notują

Formy: lp M. apolog; D. apologu; B. uż. nżyw. apolog; ~ lm M. uż. nosob. apologi; D. apologów

Etymologia: <łac. apologus, z gr.>

Znaczenia:

»bajka alegoryczna; sentencja«: Wspomina iakieś drzewo z Apologow Gregorius Naziaraen [...] ktore kiedy obrębuią/ w ten czasże zielone/ idzie zapasy z żelazem. BirkNiedz I, 119. Afabulacyje albo apologi ucieszne niektórym rzeczom służące. SzemSum 111. Pierwszy to jest apolog mądrego Ezopa, Że jeden popadią, drugi lubi popa. PotFraszBrück II 377.