Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI (supl.) notują
SStp, Kn, T, L, SWil, SW, SJP nie notują

Formy: bezok. apostatować; ~ cz. prze. lp m 3. os. apostatował; ż 3. os. apostatowała; ~ im. wsp. apostatując; ~ im. uprz. apostatowawszy

Etymologia: <łac. apostatare>

Znaczenia:

»odstąpić, odstępować od religii«: Wilhelm [...] nie konsekrowany Biskup, w wierze et in Clero uczynił Ruinę, apostatowawszy. ChmielAteny II 392.

◼ Przenośnie: ◼ Żona jego [Krzysztofa Serpentyna] [...] potem [...] apostatowała z Opola wygnana, i w Sokalu w apostazyjej zdechła. AktaSyn III, 223. ◼ I tak podufałej kiedyś marszałka miłości Apostatować śmiałeś do francuskich gości, Któremiś nad miar gardził [do wojewody płockiego, Janusza Wessela]. ŻałRokLub 158.