Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Formy: lp M. apostrof; B. uż. nżyw. apostrof

Etymologia: <łac. apostrophus, z gr.>

Znaczenia:

»znak pisarski w języku francuskim w postaci przecinka z prawej strony litery u góry, sygnalizujący pominiętą literę«: Náostátek wiedźiéć należy, że w ártykule la [a] ginie, ále się miásto niego pisze apostrof, kiedy nástępuie wokálá náp. l’obéissance posłuszeństwo, l' utilite, pożytek. MalGram 13.