Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: WŁOKITA, WŁÓKITA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606

Formy: lp M. m albo ż włokita // włókita; D. m albo ż włokity; B. m albo ż uż. żyw. włokitę; N. m albo ż włokitą; Ms. m albo ż włokicie; W. m albo ż włokita; ~ lm M. m albo ż uż. nosob. włokity; D. ż włokit; B. m albo ż uż. nosob. włokity; N. m albo ż włokitami

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiDziwno mi temu, żeś się WM. do takich słów na mię sine ratione rzucił, jakobyś WM. nie był świadom zdrowia mego i lat moich, które mnie od tych niepotrzebnych włokit hamują. RewerListCz II 240. Książę jmć pan kanclerz i ja zostaliśmy w Neapolu na wytchnienie po ustawicznéj włokicie. PacOb 133. Tymże, którzy wsi dla niej straciwszy i domy, Włokitą żywot trawiąc, w kotarze poziomej, Zjadszy zęby w sucharach, żebrać chleba sztuki Przystoi na siwy włos, po wsiach drażniąc suki, I resztę krwie szlachetnej, tak wielą ran ściekłej, Scedzać mają żołnierzom zasłużonym psie kły? PotFrasz2Kuk II 405. Przybył tesz Szátan; ktorego Pan spyta, A tyś zkąd przyszedł piekielny włokita? ChrośJob 7.