ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO
Data ostatniej modyfikacji: 18.04.2024
Warianty fonetyczne:
WRZEDZIENICA,
WRZEDZIENICZA,
*WRZODZIENNICA,
*WRZEDZIENNICA,
*WRZODZIENICA
Najwcześniejsze poświadczenie: 1613
Znaczenia: »choroba wrzodowa skóry; wrzód«: O kárbonie ábo wrzedzienicy. Karbunkuł iest wrzod pałáiący, iák wągiel rospalony, máły iák ćwieczek... PetrSInst E2.
Oczom zászłym błonką/ álbo wrzedzienicom ná bielmie oká/ y ná zrzenicy zásiádłem/ wielkim iest lekárstwem [kozłek]. SyrZiel 55.
Wrzedziennice y zmiázy z oczu spądza [gałban]. SyrZiel 212.
Wrzédzienicá/ wrzod ciékący vstáwnié. Vomica erumpens. Kn 1291.
Wrzedzienicá/ wrzod ciekący. Vomica, apostema, vleus. SzyrDict 487.
Wrzedzienicza Vomica SłowPolŁac rkp. 98.
Służy też ogień do otworzenia otoku miękkiego, albo wrzodzienicy; zkąd też dano nazwisko żegadła, albo Couterium, ktore dawać się zwykło żelazem kończastym, rospalonym, i czerwonym od ognia. BucPietAp 48.
KIedy reszta zołzow pokazuie się w starych koniach przez wrzodzienice, ktore się wyrzucaią raz tu, drugi raz owdzie; trzeba zażyć lekarstw zewnętrznych na puchlinę, złączonych z temi, ktore biorą się wewnętrznie... BucPietAp 51.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]