Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ARENDARKA, HARENDARKA

Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1680

Formy: lp M. arendarka // harendarka; D. arendarki; C. arendarce; N. harendarką; Ms. arendarce

Znaczenia:

»kobieta trzymająca co w dzierżawie a. żona dzierżawcy«: Harendarka zgniewała się była na Woytową, wymogła to na mężu, aby y Woytową y dwie drugie przy niey powołane osądzono. WisCzar 56. Pani Elzbieta z Biberstyna Karska Arendarka Małego Rychwałdku była w Kosciele Rychwalskim Na Nabozenstwie. KomonDziej 145. FERMIER m. FERMIERE f. [...] ARĘDARZ, ARĘDARKA, Dzierzawca, Dzierzawczyna zastawnik, zastawnica, co dobra iakie trzyma od kogo w summie iakiey kontraktem. DanKolaDyk II, 23. Arendarka. Pachters-Frau. femme de fermier; fermiére. T III 11.