W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 18.12.2014
ARETUZA rzecz. ż
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1631-1661
Formy: lp M. Aretuza; D. aretuze; N. Aretuzą; Ms. Aretuzie
Etymologia: <gr. Arethusa>
Znaczenia:
1.mit. nazwa osobowa »nimfa, która, uciekając przed niekochanym Alfeuszem, zamieniła się w strumień«: Westchnął w niebo Alfeus, nisko prosząc, aby i on stanął strumieniem. Lecz się i tak łączyć Nie chcący, woli skrytym ponikiem się sączyć Aretuza. PotZabKuk I 543.
2. »przen. dziewczyna odrzucająca miłość młodzieńca«: Tyś ci to Aretuza, jam Alfeusz wtóry, jedyna dziewko, złota Zosiu moja, w której Kochałem nieszczęśliwie bez końca, bez miary. PotZabKuk I 544.
3. »przen. woda ze strumienia«: Czyli tak szczupłe moje Muze, Nie piwszy nigdy Aretuze, Wspomną tu wszystkich [bohaterów]. TwarSRytTur 22.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KS