Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1676-1686

Formy: lm D. argucyj; B. argucje

Etymologia: <łac. argutia>

Znaczenia:

»żartobliwa, subtelna wypowiedź, dowcip, koncept«: Wdzięcznym i miłym jest [Tacyt] w czytaniu każdemu, który argucyje, to jest biegłe i żywe w mowie terminy, rad czyta. LubSArtPol 203. W czymże się dziś ćwiczy świat? Młodzi w tańcach, w piciu, Starszy jako w największym pieniędzy nabyciu; Księża w obojgu, albo jeśli na kazanie, Żeby z herbów argucyj przysposobić na nie: Ucieszyć, a można li, słuchaczów rozśmieszyć. PotMorKuk III 135.