Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Formy: st. równy lp M. m gadatliwy; N. m gadatliwym; Ms. m gadatliwemu; ~ st. najwyższy lp N. m najgadatliwszym

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiTacy álbowiem częstokroć błądzą, ták jáko jeden, ktory o rzece Rzymskiey Tyber, roumiejąc że to w sámey rzeczy byłá jáka strukturá, rozmáwiał, ják wysoka y ják sztucznie wyrobiona byłá. Albo ow, ktory z dwoch słow, to jest z rzeki Tumen, y Miástá Tyris, gádátliwemu językowi swemu tę zkomponował illácyą: tu mentiris. BystrzPol K1v. Lepiey tedy ná obmowy y urągánia usta zamknąć, y nic nie mowić, gdyż nikomu to nieszkodźi bynamniey być ćichym, jáko być gádátliwym. BystrzPol I8. Tak, mówię, radzić, żeby wolny głos i wolne domówienie się o wszystko każdemu według prawa zupełnie zostawić, a zły obyczaj, na żadnym nie fundowany prawie, to jest moc rwania sejmów, zakazać, a co inszymi słowy jedno jest, ustanowić, żeby (jak Kromer wyżej ode mnie cytowany mówił) nie starsi i mędrsi mniej umiejących i śmielszych natarczywości, żeby nie najsłuszniejsi ludzie i największa liczba najgadatliwszym, najwięcej krzyczącym i najżwawszym, ale żeby ci raczej tamtym ustępowali. KonSSpos 206. Bo ja zawsze do najgeneralniejszych w tym punkcie idę maksym, z których jeżeli na świecie która, to ta jest prawdziwa, dawnego republikanta filozofa: „Nigdy rzplta być bezpieczna nie może, w której prawa i modestyją zdeptawszy, jeden gadatliwy jaki porządzą się rzecząpospolitą.” KonSSpos 240.