Data ostatniej modyfikacji: 26.03.2020
ABDYKOWAĆ czas. dk/ndk
Słowniki:
L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1656-1688
Formy: bezok. abdykować; ~ cz. przy. pr./cz. ter. lp 1. os. abdykuję; ~ cz. prze. lp m 1. os. abdykowałem; 3. os. abdykował; ~ im. uprz. abdykowawszy
Etymologia: <łac. abdicare; >
Znaczenia:
1. »zrzec się, zrzekać się władzy, korony«:
Rekcja: co || z czego || od czego
Anno 1669 Krol Kazimierz abdykował z Polski Zimie a tegoz Roku latem staneła Electia Krola Michała. DrobTuszInf 54. Jezeliby ten raz wiktoryią otrzymał, tedy Zaraz po Batalij miał panstwo Abdykować y Machometanskim Zostać pustelnikiem. IntrHist 99. Abdykowawszy na koniec Krolewstwo [Jan Kazimierz] umarł we Francyi. MikSil 255. KAROL V Imperator Rzymski [...] abdykował od Cesarstwa R. 1556. DuńKal d2.
2. »porzucić co«:
Rekcja: komu || co
Siła nas będzie takich y podobno rzadko kto sie z iego Pallestry obierze, ktoby Niewolał Bellonie abdykowac do Cerery sie Applikowac. PasPam 205v. Dawnom już abdykował poesim polską, moję niegdy w młodszym wieku zabawę. KochWiedTur 36.
# Użycia metajęzykowe: # Verba. Abdykuię Absolwuię Affektuię [...] WojnaInst 163
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: KS