W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 11.04.2007
BURKOTANIE rzecz. n
Słowniki:
SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1719
Formy: lp M. burkotanie
Znaczenia:
»wydawanie przez wnętrzności ludzkie charakterystycznego odgłosu, spowodowanego zaburzeniami w trawieniu, podobnego do warczenia«: Po kiszkách burkotánie, pod czás tez nápada biegunka z ostrości wielkiey humorow. CompMed 316.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM