Słownik XVII wieku

Warianty graficzne: JKM I , JKM. , JE.K.M.

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606

Formy: lp M. jkm // jkm.; D. je.k.m. // jkmci; C. jkmci; B. uż. żyw. jkmci; N. jkmcią; Ms. jkmci

Znaczenia:

»jego → królewska → mość (tytuł grzecznościowy odnoszący się do króla)«: A jeśliby się mieli zostać [legaci papiescy], żeby także nigdy semoto senatu privatim z JKMcią nie ważyli się rozmawiać i traktować [...]. DyskRokCz II 425. Sam JKM., zastanowiwszy pułk, w którym szedł, JMP. wojewodzie bracławskiemu i straż zdrowia swego poruczył [...]. OpisDostCz III 160. Szli potym do całowania ręki JKMci p. Dobek, p. Branicki, p. Strasz i inszych niemało [...]. OpisDostCz III 166-167. Potrzeba tedy, abyście nam WM. articulatim na te podania respons dać raczyli, którybyśmy JKMci i senatowi odnieśli. OpisDostCz III 168. Sposób zabieżenia praktykom w tym urzędzie przedniejszym, aby arcybiskupa, zwłaszcza gnieźnieńskiego, jako prymasa, na czym po JKMci wiele Rzpltej należy, było obieranie na sejmie z biskupów od senatu wszytkiego tak duchownych, jako i świeckich [...]. PrzestSposCz II 462. Skąd zaś ta tu fakcya tym tam radom cudzoziemskim korespondowała, tak iż rzeczy coraz barziej się mieszać musiały nie jedno w czym inszym, ale i w przedsięwzięciu JKMci z strony małżeństwa swego, względem którego deklaracya, acz po trzykroć, a pewnie szczera, nam senatorom od JKMci uczyniona była, że rodzonej św. pamięci swej pierwszej małżonki zaniechać, a arcyksiężnę JM. Ferdynandównę pojąć miał, jednak za radą niektórych, arcyksiężnie JMci obowiązanych (którzy i wiele konsensów inszych na to sposobili), ato z skłonnością swą do drugiej córki jej JKM. otworzyć się nam raczył, cedułą Ojca św. a responsem cesarza JMci w tym się zasłaniając. SkryptWojCz II 265. [...] zjednawszy sobie audyencyą, prosiłem JKMci, aby sobie tych rzeczy powiedać nie dał, gdyż siła jest in pactis, co skutku swego nie bierze, i ukazałem zarazże in pactis on paragraf ostatni: iura omnia, libertates etc. et speciatim articulos in coronatione Henrici regis sancitos etc. SkryptWojCz II 268. Zabiegáiąc temu Ie. M P. Referendarz Litew: porozumiał sie z Zarzuckiem/ obiecuiąc mu łáskę Ie. K. M. áby był przychylny zá pewnymi kondyciami. PasŻoł C. Widźi ná koniec IKM suspicyami iákieyśi poniewolney i z praktykowáney Elekcyey funditus zamieszaną Rempublicam, ktora inákszym sposobem serenata być nie może/ tylko z-tego dowodu miłośći Oyczyzny. PisMów II 9.

Słowniki:
nie notują

Formy:

Znaczenia:

»tytuł grzecznościowy odnoszący się do królowej«