W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 29.06.2011
BLACHARZ rzecz. m
Słowniki:
Kn, T, L (XVII-XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: lp M. blacharz
Etymologia: <niem. Blächner>
Znaczenia:
»rzemieślnik wyrabiający blachę lub przedmioty z niej«: Blácharz/ Bláchownik/ Bractearius [...]. Bracteator [...]. Malleator. Kn 33. Bláchárz. Bractearius. SzyrDict 17. Blacharz ein Klempner. KellGram 218. BATTEUR [...] BLACHARZ złotnik Ktory złoto ná blaszki y liście ciągnie. DanKolaDyk I, 181. Blacharz, *Blachownik. 1)Blech-Schläger/ Blechschmied. 2) Blechner/ Klempner. 1) bateur de fer. *2) ferblantier; taillandier en fer blanc. T III 53.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM