ZALĄŻEK ARTYKUŁU HASŁOWEGO Data ostatniej modyfikacji: 08.02.2021
POCHLEBIĆ, PODCHLEBIĆ czas. dk
Słowniki:
nie notują
Formy: cz. prze. lp m 1. os. pochlebiłem; 3. os. pochlebił; ż 3. os. pochlebiła; lm mos 3. os. pochlebili; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. pochlebi; lm 2. os. pochlebicie; 3. os. pochlebią; ~ im. uprz. pochlebiwszy
Znaczenia:
»nieszczerze pochwalić, pokazać nieprawdziwe zasługi, oblicze«: Słuchay tych coć rzeką/ nie pochlebią pewnie tobie ci káznodzieie. KalCuda 251. Niechay ludzie o wászey godności rozsądek dáią bo wy sámi sobie pochlebicie/ przypiszecie y urodzenia zacność/ y nauki głębokość/ y zasług nád zamiar chlubę. StarKaz 405. Masz w kramie, co zamyślisz: Mars po szablę siągnie Albo łuk nałożony za ucho wyciągnie; Kryształowe zwierciadło, zwłaszcza kiedy cerze Pochlebi, do razu się udało Wenerze. PotFrasz4Kuk I 382. Pochlebiłá niegdy stárożytność Rzymska godnemu Senatorowi Swemu, przypisuiąc mu coś nád ludzie pámiętnym wierszykiem. PisMów II 99. Rozumiem, żeście Pánu pochlebili, iż iuż was znáć nie będzie, chwały te same, figlowność waszę wysiláią. MłodzKaz II, 265. Zrzodło tak dla nich grzeczne, y dyskretne, Gdy się koleyną wszystkie przeglądały, Choć inne były z twarzy, z oczu szpetne, Podchlebiło im że owe dziewczęta, Jdąc od stoku każda z nich kontenta. DrużZbiór 345. Ten tedy, chcąc podchlebić książętom Czartoryskim, napisał skrypt i do druku podał, wychwalając podkomorzego koronnego w opisaniu przeszłego pojedynku, a ujmując wojewodzie lubelskiemu. MatDiar 220. Pochlebiam ich heuchele/ pochlebiłem ich habe geheuchelt. DobrGram 275. Wielkiby to był, ktoremu wielkie sczęście pochlebiwszy, nápotym się z niego wyśmiać nie miáło. GdacPan 86. Astrolog iako mądry pána nie frásuiąc/ pochlebił y pocieszył Izaiaszowymi słowy. Niepoprawne zródło .
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK



Data ostatniej modyfikacji: 08.10.2018
PODCHLEBIĆ

Patrz pochlebić.