W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2019
Znaczenia:1. »człowiek bezdomny, tułacz, włóczęga«: Biégun/ błąkácz/ wszędy był/ powsinogá. Erro [...] Multiuagus [...] Vulgiuagus [...] Omniuagus [...] Ambulator & Ambulatrix [...] Omnis fortunae & loci mulieres [...] Lustrator orbis Hercules [...] Obbiegácz/ [...] Nie zágrzeie mieyscá [...] vide Hultay. Kn 27.
FEU [...] MOWIĄ o człowieku bardzo ubogim nieznáiomym y tułaczu, wałkonie, błąkaczu, áni dymu áni dachu niemaiący pewnego. DanKolaDyk II, 26.
Błąkacz, vagabond, errant. KulUszDyk 7.
Błąkacz. Landstreicher. homme vagabond; rodeur. T III 54.
2. »żołnierz samowolnie odłączający się od oddziału, zwykle w celach rabunkowych«: MARAUDEUR [...] BŁĄKACZ żołnierz zbieg álbo też rożnie po zdzierstwie wstępuiący co raz się od inszych odrywaiący dla porwania czego. DanKolaDyk II, 233.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]