Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI-XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: bezok. błaźnić; ~ cz. ter. lp 1. os. błaźnię; 3. os. błaźni; lm 3. os. błaźnią; ~ cz. prze. lp ż 2. os. błaźniłaś

Znaczenia:

1. »zachowywać się jak błazen, stroić żarty«: I między Rzemieślniki/ teraz trudno błaźnić/ Wnet zá włosy wycudzą/ szkodá ich y dráźnić. NowSow 9 nlb..

2. »czynić małym, nieważnym, nieistotnym«:

Rekcja: co

O Marne mysli, o nikczemne Pieczy, O iak wielkie nie błazni ludzkie Rzeczy W tey Smiertelnosci, w tey krotkiey Podrozy [w życiu]. PotPer 17v.

3. »zwodzić, oszukiwać, mamić«:

Rekcja: kogo, co

Błaźnię kogo/ zbłaźnić kogo [...] Infatuare aliquem, [...] vide Mamię. Kn 34. Na cóżeś [dziewko] na się przybierałą srogi Związek przysięgi i błaźniła bogi? MorszAUtwKuk 98. Nauczył gorzałki dyabeł pić, Ktora w ludziach wątrobę pali, głowę błaźni. PotFraszBrück I 572.

# Użycia metajęzykowe: # Błaznic Delirare. LodDict 6