▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ ług mydlarski »substancja chemiczna o właściwościach żrących, wykorzystywana do produkcji mydła«: Párchy y strupy złe spędza y goi/ wźiąwszy żytney mąki sześć łotow. Mąki Słonecznikowey ták wiele. Ługu ostrego Mydlárskiego sześć łotow. To wszytko wespoł wárzyć ták długo, áż ług do czystá wywre. SyrZiel 917. WEś ługu Mydlárskiego, wysmaż go ná tyglu do suchośći y schoway, á gdy potrzebá, położ plasterek z dziurką, tám gdźie ma bydz Aperturá przyłoż tę máteryą, á ná wierzch plasterek, niech będźie przez noc, álbo przez dźień uczyni się pryscz, ktory otworzywszy wypráwiáć Aperturę sposobem zwyczáynym. CompMed 491. Weźmi ługu Mydlarskiego, wley ná rynkę nową, smaż áż do suchośći, to będźie Corrosivum. VadeMed 186.

◆ Związki frazeologiczne: ◆ myć kogoś bez ługu (sz. zm.) »wprowadzać w błąd, oszukiwać«: Choć kto najmędrszy i ma swe racyje, Z głupim jednako bez ługu go myje, Jednako z panem kmieć, żebrak, ubogi Idą w jej drogi. PotPieśRKuk I 468. ◆ myć kogoś ługiem »źle kogoś potraktować«: Dodał serca Moskwicin zajątrzony jeszcze, Ze się w własnej krwi jego monarchia pleszcze, Bo podtenczas Polacy nieprzerwanym cugiem Krnąbrny naród moskiewski takim myli ługiem. Leci poseł za posłem, upominków gęstwa, Chwalebne winszowania z Polaków zwycięstwa, Prośby i obietnice i wszelkie przynuki, Żeby rznęli między się Koronę na sztuki. PotWoj1924 20.