Data ostatniej modyfikacji: 23.05.2017
AGNUS rzecz. m
Słowniki:
SXVI, L (XVI-XVII), SWil, SW notują
SStp, Kn, T, SJP nie notują
Formy: lp M. agnus; D. agnusa; B. uż. nżyw. agnus; ~ lm M. uż. nosob. agnusy
Etymologia: <łac. agnus>
Znaczenia:
»figurka baranka ze święconego wosku; medalion, relikwiarz z wizerunkiem baranka«: Die 8 [iulii]. Ks. Przechocki złoty agnus, który ważył cztyry czerwonych. InwDomLwowGęb 331. Die 26 augusti. Pani Katarzyna Zydaczowska pasamonniczka oddała pół agnusa srebrnego, na którym obrazek N. Panny malowany. InwDomLwowGęb 345. Die 15 februarii. Od Jm Paniej Anny Młodzieńskiej oddano agnus albo relikwiarz z krzyształu di montanio, we srebro oprawny. InwDomLwowGęb 345. Różne fragmenta srebrne, agnusy, krzyżyki, łańcuszki, kolca od tabliczek etc., różnej próby ważyły grzywien 3. InwDomLwowGęb 348. Wosk iarzący z balsamem i z wodą krzyzmową, sprawiły ten to agnus, cną swiątosc woskową. ZygrPap 68.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: agnus Dei: 1 więlkię Agnusz Dęiey z obu stron za skłęm, w białych romach. SzumInw 44. Z gibsu obrazek Narodzenia Panskiego, y pod tym Agnus Dey. SzumInw 44. Cztery obrazky z relykwiiamy za skłem [...] y ięden Agnus Dey mały ręlikwiiarzyk. SzumInw 44.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA