W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 28.08.2023
DESPEROWAĆ czas. ndk
Słowniki:
T, L, SWil, SJP notują
SStp (?), SXVI (?), Kn, SW (?) nie notują
Formy: bezok. desperować; ~ cz. ter. lp 1. os. desperuję; ~ tr. rozk. lp 2. os. desperuj
Etymologia: <łac. desperare>
Znaczenia:
»tracić nadzieję; rozpaczać«: Ztąd tedy Práwosławny Czytelniku bierz sobie pożytek/ wárowánia się grzechu: y lubo przyda się pośliznąć/ nie desperuy: ábowiem żaden Święty y spráwiedliwy nie był bez grzechu/ iednák ztąd nieustáie bydź Swięty lubo Spráwiedliwy; gdyż zátrzymywa dobrym áffectem świętobliwość; więc że wszystkim oraz oprzeć się trudno/ ieden pierwey zwyćięży strászy/ łátwiey drugie vstąpią. KalCuda 135. Nigdy nietrzeba człowiekowi desperować Choc się nacię trochę za Marszczy Fortuna. PasPam 150v. Vważáiąc zátym Xiążę Lotáryńskie, wszytkie Procedery y práwie desperáckie rezolucye Nieprzyiaćielskie, tudźiesz zrozumiawszy z listow przeiętych od Bássy Budźińskiego do Wezyerá pisánych, że począł desperowáć o Fortecy, ieżeliby nie miał mieć ná sukurs świeżych ludźi: á widząc oraz Xiąże że się iuż nie mogli długo trzymać, rozkazał ze wszystkich stron potężnie áttákowáć Fortecę [...]. AwCudz 1. Desperuię, rozpaczam [...]. T III 219.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
DESPERUJĄCY
im. przym. czyn.
Formy: lp M. m desperujący; lm B. mos desperujących
Znaczenia:
»rozpaczający«: Tak własnie z Cesarzem się działo kiedy iuz z Hukany y desperuiący w [sz]częsciu niemogł Swoiey Salwowac Stolice. PasPam 276.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
*DESPERUJĄCY
w funkcji rzeczownika
Formy:
Znaczenia:
»ten, kto rozpacza«: Oppositio Radio [przeciwnym promieniem] gdy Pannę przechodzi Przecię Desperuiących cozkolwiek ochłodzi. PasPam 272.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: SPas