Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ŻOŁĄDŹ || *ZOŁĄDŹ

Słowniki:
nie notują

Formy: lp M. żołądź; B. uż. nżyw. zołądź; N. zołędzią; żołędziem

Znaczenia:

1. »owoc dębu«: Wieprzow/ ktore się tám pásą żołędźiem/ nie tylko támtá kráiná ma dostátek; ále też z niey y insze kráie bliskie. BotŁęczRel I 103. Obla iodłá/ skámiáły dąb w zołądź vbrány/ Iáwor vćieszny/ klon wtąż rożliczno bárwiány/ Wierzby nádwodne/ rzekom Lotos polubiona/ Bukszpan wiecznoźielony/ y miryká płona/ Dwumástny mirt/ z modremi figá iágodámi/ Y wyśćie kretne bluszcze zbiegli się/ y z wámi Winorośle/ y tyki niemiż oplećione. OvŻebrMet 246. Przy dotuczaniu Wieprzow zbożem mełtym, y zołędźią kiedy się w Gáiách zrodżi, kraśić trzebá. HaurEk 21. W głodzie żołądź z dęb ny mielą, z mąką mieszaią, chleb pieką, ale z uymą zdrowia, bo takowe iedzenie iednym puchlinę drugim konstypacye, trzecim nudność y iakieś pieczenie wnętrzności sprawowało, za swiezey naszey pamięci Więcey o dębie za Boga wenerowanym pisałem w części 1. Aten. ChmielAteny III 333.

2. »pąkla, rodzaj morskiego skorupiaka, Balanus«: żołądź/ morsky pław miękkoskorupy/ iako Grecy i Łáćinnicy go zowią. Balanus [...] Concham rhomboidem [...]. Kn 1445.