Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»dotyczący Madiana, związany z Madianem«: Powiedáią że tu Moyżesz trzody wielkie Ietrá ćieśćia swego pásł/ widźielismy w opoce mieysce/ w ktorym ten Mąż Boży śiadał/ y podczás sypiał/ y podobieństwo/ bo wszytko bydło mogł dobrze z niego widźieć/ iáko y to/ że tu blisko kędyś mieszkał Ietro Xiądz Mádyański/ pogánin/ przy tym kośćiele swym. BreyWargPereg 15. Phinees syn Eleázárow, widząc iż nád zákaz ieden z synow Izráelskich/ wszedł w dom nierządny biáłeygłowy Mádyańskiey: nie brawszy pozwolenia vrzędowego/ wźiąwszy miecż/ wszedł do onego domu nierządnego: y zástáwszy ich ná złym vcżynku/ oboie rázem miecżem przebił áż do śmierći/ á nikt go o to nie kárał/ y owszem pismo mowi/ iż zá onym iego vcżynkiem: Cessauit plaga á filiis Israel. CzyżAlf 31. Krole też Mádiáńskie pobili/ miedzy inszymi pobitymi jch/ Ewiego/ y Rechemá/ y Surá/ y Hurá/ y Rebáhá/ piąći Krolow Mádiáńskich: y Báláámá Syná Beorowego/ zábili miecżem. BG Lb 2, 8. A Mojzesz pásł trzodę Ietrá/ świekrá swego kápłáná Mádiáńskiego/ y zágnáł trzodę ná puszczą/ á przyszedł do gory Bożey/ do Horeb/ Y ukázáł mu śię Anioł Páński w płomieniu ognistym/ z pośrzodku krzá: y widźiał/ á oto/ kierz gorzáł ogniem/ á on kierz nie zgorzáł. BG Wj 3, 1-2. A kápłán Mádiáński miał śiedm corek/ ktore wyszedłszy czerpáły wodę/ y nálewáły do koryt/ áby nápoiły trzodę Ojcá swego. BG Wj 3, 16. Przetoż rzekł Moáb do Stárszych Mádiáńskich: Teraz pożrże to mnostwo wszystko to jest około nas/ jáko woł pożyra trawę polną. BG Lb 22, 4. POszli tedy stárszy Moábscy/ y stárszy Mádiáńscy/ májąc zapłátę zá wieszczbę w ręku swych. BG Lb 22, 8. Y Rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: Staw śię nieprzyjaćielem Mádiánitom/ á pobijćie je: Ponieważ y oni stáwili śię wam nieprzyjaćiołmi/ zdrádámi swymi/ á podeszli was/ przez Báál Fegorá/ y przez Kozbę/ corkę Kśiążęćiá Mádiáńskiego/ śiostrę swą: ktora zábita jest/ w dźień kaźńi/ dla báłwána Fegor. BG Lb 26, 16-18. A gdy mijáli oni mężowie/ Mádyáńscy kupcy/ tedy wyciągneli/ y wyięli Iozefá z studni/ y przedáli Iozefá Izmáelitom zá dwádźieśćiá śrebrnikow/ ktorzy záprowádźili Iozefá do Egiptu. BG Rdz 38, 28. Tákże dał BOG żydow nászych w niewolą Madiańską w ktorey przez siedm lát zostáwali, á gdy poczęli do Boga wołać, posłał do nich Gedeoná, ktory ich z niewoli wyprowádźił. KobŚwiatło 53.

MADIAŃSKI

Znaczenia:

składnik nazwy geograficznej hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicji

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bibl. Ziemia Madiańska (sz. zm.) »kraina geograficzna zamieszkiwana przez Madianitów«: Pewnie śię tá rzecz wyjáwiłá: Usłyszáł tedy Fáráo tę rzecz/ y szukáł zábić Mojzeszá: Lecz ućiekł Mojzesz od twárzy Fáráonowey/ y mieszkáł w źiemie Mádiáńskiey: á przyszedłszy tám śiedźiáł u studni. BG Wj 2, 15. Y rzekł PAN do Mojzeszá w źiemie Mádiáńskiey: Idź/ wroć śię do Egiptu: pomárli bowiem wszyscy mężowie/ ktorzy szukáli duszy twojey. BG Wj 4, 19. Czas przyszedł, Królewna z domu ubogiey matki syna na pałac Królewski bierze, chowa, do wszelkiey czci, i okazałey dumy zaprawia, czterdzieści lat przechodzi, zmiękczony uciemiężeniem ludu z pałacu do niego idzie, á przenosząc uciemiężenie niewinnych nad szczęśliwośc bezbożnych, do Madiańskiey ziemi uchodzi. BufKociełSpos 160.

[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]